در تئوری، بازگشت به توافق آسان است و جو بایدن می‌تواند همان روز اول حضور در دفترش به توافق برگردد. با این حال، سیاست‌های داخلی در هر دو کشور بازگشت فوری به توافق را سخت می کند.دولت تازه می تواند با امضای یکجانبه یک دستور اجرایی، صدور معافیت و برداشتن تحریم‌ها یک بازگشت سریع به توافق را امکان‌پذیر کند. حتی هیچ یک از تحریم‌هایی که دولت دونالد ترامپ در زمان باقی مانده می خواهد اعمال کنند نیز نه برگشت ناپذیرند و نه همیشگی. افزون بر آن، بازگشت مستقیم به توافق نیازمند بررسی کنگره هم نیست. با این حال، بازگشت شتابان به توافق در بردارنده هزینه‌های سیاسی چشمگیری است. در سال ۲۰۱۵، گفت وگوها و ستیزه جویی‌های داخلی بر سر اجرای این توافق کم تر از چالش‌های سرسام آور برنامه باراک اوباما برای اصلاح نظام بهداشتی آمریکا نبود. دولت اوباما وقت و سرمایه سیاسی زیادی برای پشتیبانی از این توافق گذاشت. اوباما بر این باور بود که امضایش پای این اولویت سیاست خارجی ارزش آن همه تلاش را دارد. روشن نیست که بازگشت ایالات متحده به توافق هسته‌ای در بردارنده موقعیت همسانی برای بایدن است یا نه. بایدن با چالش‌های پرشمار داخلی و بین‌المللی روبه روست از مبارزه با ویروس کرونا گرفته تا بازسازی اقتصاد و اتحادهای آمریکا. اگر جمهوری‌خواهان همچنان سنا را در اختیار داشته باشند – که با دور دوم انتخابات جورجیا مشخص خواهد شد – آنها می توانند گزینه‌های بایدن را بیشتر محدود کنند، هرچند که این موضوع به اولویت‌های قانونی آنها بستگی دارد. دوستان ایالات متحده در خاورمیانه نیز کاملا مخالف بازگشت به این توافق هستند. رهبران اسرائیل و عربستان بر این باورند که توافق هسته‌ای دست ایران در منطقه را بازگذاشت و تاثیری هم در کاهش فعالیت‌های هسته‌ای اش نداشت. البته آنها در پیوستن یا نپیوستن واشنگتن به توافق قدرتی ندارند اما می توانند اوضاع را سخت کنند و با مخالفت‌های خود پایداری توافق را به خطر اندازند. میزان مخالفت عمومی در اسرائیل نیز به پویش‌های داخلی این کشور بستگی دارد. در سطح راهبردی هیچ اختلاف نظری پیرامون تهدید ایران در بین مقامات اسرائیلی وجود ندارد. نتانیاهو با اوباما پیرامون توافق هسته‌ای اختلاف نظر زیادی داشت و آشکارا با اوباما درگیر شد. با این حال، سایر شرکای ائتلاف نتانیاهو همانند وزیر امور خارجه، گابی اشکنازی، حساسیت نتانیاهو را نشان نمی دهند. اسرائیل در مسیر انتخابات سال آینده است و دگرگونی‌ها در رهبری این کشور می تواند بر چگونگی مخالفت آشکار با ایالات متحده بر سر ورود دوباره به برجام تاثیر بگذارد. حتی اگر بایدن هم تصمیم به بازگشت فوری بگیرد، ممکن است مقامات ایران آمادگی نداشته باشند. آنها چندان تمایلی به گفت وگو ندارند. مقامات ایران به واشنگتن مشکوک هستند . احتمال این که در انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا بار دیگر یک جمهوری خواه پیروز شده و از توافق بیرون بیاید بر تردیدهای ایران می افزاید. تهران از جسارت بایدن برای پیش کشیدن زمینه گفت وگوهای بعدی هراس دارد. در جریان مبارزات انتخاباتی، بایدن گفت که می خواهد ورود به برجام آغاز گفت و گوهای بیشتر باشد. او به دیگر موارد نگران کننده مانند برنامه موشکی و فعالیت‌های منطقه‌ای ایران اشاره کرد. تهران همچنین از ایالات متحده خواسته است تا خسارات وارده به سبب تحریم‌ها را جبران کند، خواسته‌ای که چه بسا هدف آن پیشگیری از ورود واشنگتن به منطقه گفت وگو با ایران باشد.از سوی دیگر، انتخابات ریاست‌جمهوری ایران در ژوئن ۲۰۲۱ می تواند یک راهبند اضافی باشد. برای حسن روحانی بازگشت سریع به برجام قبل از انتخابات آتی به حفظ میراث او کمک می کند و به نفع متحدانش است. با این حال، تندروها ممکن است مانع از این کار شوند چرا که بازگشت به برجام منافع آنها در انتخابات بعدی را به چالش می کشد. پس از بیستم ژانویه می توانیم شاهد ارسال پیام‌های مثبتی به سمت ایران باشیم. جو بایدن قول داده تا ممنوعیت سفر از چندین کشور با جمعیت عمدتا مسلمان را بردارد، که ایران هم در بین آنهاست. دولت تازه چه بسا مجوزها یا اقدامات اضافی برای آسان سازی دسترسی ایران به تجهیزات پزشکی را صادر کند.راه بازگشت به توافق هسته‌ای همچنان پیچیده است. بایدن ممکن است سیاست کاهش برنامه هسته‌ای ایران در ازای کاهش تحریم‌ها را دنبال کند. همچون دیگر مسائل بین ایران و ایالات متحده، گام‌های بعدی چندان سرراست نخواهند بود.