گروه دیار کارون: بارشهای دو روز اخیر در خوزستان بسیاری از شهرهای استان را به زیر آب برده و تردد در بسیاری از معابر و خیابانها را در کلانشهر اهواز غیرممکن ساخته است؛ در برخی دیگر از شهرها آب به داخل منازل مردم نفوذ و مشکلات آنان را دو چندان کرده است.
روز دوشنبه پس از پایان موج اول بارش ها،همچنان خیابانها و معابر در اهواز و بسیاری دیگر از شهرستانهای استان،غرق در آب هستند و رفت و آمد و تردد را غیرممکن کرده اند. همین موضوع باعث تعطیلی دو روزه بسیاری از مراکز دولتی و بانکها شده است.
باران این رحمت الهی وقتی با بیتدبیری و نداشتن راهکار مسئولان روبرو شود، به زحمتی جانکاه برای مردم تبدیل میشود. پدیده قابل پیش بینی بارندگی بیش از ۱۰ سال است با تدابیر نادرست و عدم پیش بینی مسئولان، از طراوات و نشاط پس از باران، آبگرفتگی و رفتن خانهها به زیر آب را از خود به یادگار میگذارد.مُسکن تعطیلی و ورود نیروهای امدادی برای نجات مردم گرفتار در سیل نسخهای است که هر ساله مسئولان برای حل مسئله آبهای سطحی خوزستان تجویز و درمان قطعی را به سال بعد و نداشتن اعتبارات گره میزنند.
پدیده آبگرفتگی نه در یک شهر و بلکه در سراسر خوزستان همه ساله تکرار و زندگی مردم را به یغما میبرد و جالب آنجاست هر سال با وجود تجارب سال گذشته، مدیریتی ضعیف و پر اشتباه ظاهر میشود. به طوری که اگر مسئولان شهری اهواز از آبگرفتگی سنگین آبان ۹۸ معابر اهواز عبرت گرفته بودند، اکنون مدیریت این حجم کم بارندگی شاید دقیقتر انجام میشد.مسئولانی که نه استعفا بلدند و نه عذرخواهی! چه بسا پس از ۱۰روز بارندگی و فروکاستن سطح آب، در قامت ابرمرد میدان ظاهر شده و حل مشکلات را به سال بعد و روزگاری دگر حواله میدهند.
سوال این است که چه کسانی مسئول این وضعیت هستند و آیا بنا است کسی به کارنامه آنها رسیدگی و آن ها را بازخواست و عزل کند یا نه بنا است که همین رویه و این نوع مدیریت هزینهساز و اعتمادسوز، ادامه داشته باشد و همان چند درصد زیرساخت شهری نیز به نابودی کشیده شود؟باران آمد و بر خلاف وعده هایی که متولیان امر، در فصلهای گرم بی بارانی داده بودند، بخش هایی از اهواز، کاورن، ماهشهر و بندرامام خمینی به زیر آب رفت تا مردم خوزستانی رنجی افزون بر رنجهای معمول زندگی که دیگر مردم کشور دارند، داشته باشند و حسرت بدیهیات زندگی را نیز بخورند.
تصاویر و فیلمهای منتشر شده از وضعیت آبگرفتگیها و حبس مردم در خانههای خود و حتی ورود آب و فاضلاب در برخی از مناطق به منازل مردم، خود گویای آن است که با وعده و وعید مشکلات برطرف نمی شود و هرچقدر که مسئولان در روزهایی خوشی بر طبل توخالی بکوبند که اقدامات در حال انجام است در چنین روزهایی با اولین قطرههای باران عیار کارایی و رجزخوانی آنها در حل مشکلات مشخص میشود.
آذر ماه سال گذشته بود که در همین اهواز با یک باران که گفته میشد شدت قابل توجهی در زمان کوتاهی داشت و آن را بهانه آبگرفتگی کرده بودند شهر زیر آب رفت و به فاصله یک سال با باران کمتر آن هم طی دو روز، باز همان آبگرفتگی ها و حتی با شدت بیشتر رخ داده است. وقتی هیچ اقدامی نمیشود و تنها حرف، عکس و فیلم به خورد مردم داده میشود چرا آنها باید به بهبود اوضاع خوش بین باشند؟
آبگرفتگیهای وسیعی که در یکی دو سال اخیر در اهواز در حال رخ دادن است قابل تصور و درک کردن نیست و گویا دست هایی تعمدا در کار است تا مردم چنین رنج هایی تحمل کنند و بر دامنه نارضایتیهای آنها افزوده شود. بالاخره هم اهواز قبل از این سالها بود و هم باران میبارید اما کمتر پیش آمده بود که اتفاقات آذرماه سال قبل تا به امسال تکرار شود و شهر برای روزهای پیاپی به دلیل آبگرفتگی تعطیل شود.
یک بعد دیگر مساله آبگرفتگیهای اهواز مدیریت سرگردان، بدون برنامه و غیرپاسخگوی آن است که حتی در اولویت بندی اقدامات انجام شده نمی تواند درست عمل کند و فاقد قدرت اجرایی در حد و اندازه یک کلانشهر است. اگر غیر از این بود در یک سال گذشته میتوانستند مشکل آبگرفتگی را حداقل در مناطق حاد شهر برطرف کنند و اگر دارای اولویت بندی بودند میدانستند که اهواز نیاز مبرم و با اولویت ویژه برای ایجاد شبکه دفع آبهای سطحی و رعایت مبحث شیب در مقوله شهرسازی دارد.هرچند که انتظار می رفت که شورای شهر اهواز بتواند برای برون رفت اهواز از مشکلات بی شماری که دارد چارهای بیندیشد اما خود شورا به بخشی از پازل بی برنامگی و بیمسئولتی تبدیل شده است که حتی قدرت نظارت و پاسخگو کردن شهردار اهواز را هم ندارد.
مساله دیگر که کم از آبهای سطحی ندارد مربوط به فاضلاب اهواز و فرسودگی آن است که حتی در تابستان در برخی نقاط کارایی لازم را ندارد و در زمستان که آبهای سطحی به آن افزوده می شود دچار پس زدگی و به منازل مردم ورود می کند. البته اجرای طرح جامع اهواز کلید خورده است و تنها باید امیدوار بود که اعتبارات تخصیص داده شده همانند اعتبارات قبلی هدر نرود و مشکلی از مشکلات مردم برطرف شود.
با همه این اوصاف و نابسامانیهای موجود در شهرهای خوزستان که آبگرفتگی گل سرسبد آن هاست، سوال این است که چه کسانی مسئول این وضعیت هستند و آیا بنا است کسی به کارنامه آن ها رسیدگی و آنها را بازخواست و عزل کند یا نه بنا است که همین رویه و این نوع مدیریت کردنهای هزینه ساز و اعتماد سوز، ادامه داشته باشد و همان چند درصد زیرساخت شهری نیز به نابودی کشیده شود؟شایسته نیست مردمی که خود هزاران مشکل در زندگی به واسطه شرایط اقتصادی و بیماری کرونا دارند، به واسطه یک باران چنین به دردسر بیفتند و خسارت هایی را ببینند بدون آن که کسانی که این وضعیت را به وجود آورده اند پاسخگوی اعمال خود نباشند.شایسته مردم خوزستان نیست که زندگی و شهرهای آنها چنین تفاوتهای فاحشی با دیگر نقاط کشور داشته باشند و حداقل حق مردم استان این است که از سطح زندگی همسان با دیگر نقاط کشور در بحث زیرساخت ها و خدمات رفاهی برخوردار باشند. اگر نگوییم که به دلیل منابعی که در استان وجود دارد باید از سطحی بالاتر برخوردار باشند... صفحه ۴ را بخوانید